Był On założycielem ruchu Woodcraft, jednym z twórców skautingu, rysownikiem i pisarzem, obrońcą przyrody i kultury północnoamerykańskich Indian.
Pochodził z bogatej, wielodzietnej rodziny, która w 1865 przeniosła się do miasteczka Lindsey w Kanadzie. Od najmłodszych lat w kanadyjskich puszczach poznawał tajniki przyrody. Kiedy miał 10 lat przeniósł się do Toronto, gdzie uczęszczał do szkoły i kolegium. Tam przez pewien czas miał rozbrat z lasem, gdyż rodzice patrzyli z dezaprobatą na jego zamiłowanie do zwierząt i roślin. Życie młodego Ernesta podporządkowane było Biblii i sprawom religijnym (rodzice Setona byli purytanami) oraz nauce.
Od 1882 do 1886 przebywał u brata na farmie. Tam studiował zoologię, pracował na farmie, badał przyrodę, prowadził życie myśliwego. W tym okresie również spotykał Indian, traperów, wsłuchiwał się w opowieści o wielkich myśliwych, wodzach. Poznał ich życie, sposoby polowania, język.
W 1900 Seton znalazł opuszczoną farmę w pobliżu Nowego Jorku z przylegającym do niej lasem i jeziorem. Sam zbudował dom i założył w nim muzeum, w którym znajdowało się ponad 3000 wypchanych zwierząt i ptaków.
1 lipca 1902 założył pierwszy szczep Woodcraft Indians (Indianie Puszczańscy). W 1906 spotkał się z generałem Robertem Baden-Powellem i został jednym z jego doradców (w 1908 w Anglii powstała organizacja skautów R.Baden-Powella), jednocześnie sformułował zasady swojego systemu:
• rekreacja (zdrowy wypoczynek)
• inteligentne obozownictwo
• samorząd chłopców pod przewodnictwem dorosłych
• magiczny wpływ ogniska obozowego
• puszczański program (życie na łonie przyrody i za jej pomocą)
• odznaki, czyli tzw. honory (sprawności)
• osobiste odznaczenia za osobiste osiągnięcia
• ideał bohaterski (czysty, sympatyczny ideał siły cielesnej)
• malowniczość we wszystkim (czar strojów, obrzędów, śpiewu itp.)
W 1910 Seton Czarny Wilk został naczelnikiem skautów amerykańskich (Boy Scouts of America - założonej przez Dana Bearda w 1909). W 1915 został oskarżony o socjalizm, anarchizm oraz brak amerykańskiego obywatelstwa i wyrzucony z organizacji. Tego samego roku założył nową organizację pod nazwą ang. Woodcraft-Chivalry (Rycerstwo Puszczańskie), którą przekształcił w 1917 w The Woodcraft League of America (Puszczańska Liga Ameryki). Został jej naczelnikiem, jak również światowego Woodcraftu. Aż do samej śmierci starał się wpajać wartości Woodcraftu, podkreślając jego apolityczność i dążył do zjednoczenia jego sympatyków na całym świecie.
Wspaniałe książki Czarnego Wilka:
ang. David Witt "Ernest Thompson Seton: The Life and Legacy of an Artist and Conservationist"
ang. Hugh Allen Anderson "The Chief: Ernest Thompson Seton and the Changing West"
ang. Seton Ernest Thompson "The Book of Woodcraft" (Księga Puszczaństwa).
ang. "Monarch - The Big Bear of Tallac"
Seton Ernest Thompson, "Dzielny Rogacz. Opowiadania z życia zwierząt", tłumaczyła Maria Arct-Golczewska, Wydawnictwo M. Arcta, Kraków 1926.
Seton Ernest Thompson, "Poselstwo Indianina", tłumaczył Tadeusz Wyrwalski, Biblioteczka Walden, Katowice 1994.
Seton Ernest Thompson, "Zwitek kory brzozowej woodcraftu", tłumaczył Milan Klimanek, Biblioteczka Walden, Katowice 1992.
Seton Ernest Thompson, "Zwierzęta które znałem", przekład Wanda Pinia, Nasza Księgarnia, Warszawa 1960
Seton Ernest Thompson, "Rolf w lasach", tłumaczył Milan Klimanek, Biblioteczka Walden, Katowice.
Seton Ernest Thompson, "Arktyczne prerie", tłumaczył Milan Klimanek, Biblioteczka Walden, Katowice.
